Reis naar het Onbekende !
Groepsreizen naar onbekend Pakistan
Drie verschillende groepsrondreizen naar onbekend Noord-Pakistan.
​
Tijdens de Noord-Pakistan Chilam Joshi Festivalreis en de Noord-Pakistan Phoo Festivalreis bezoek je de Kalasha Valleien waar dan een kleurrijk festival plaatsvindt. Daarna reis je over bergpassen en door valleien naar Skardu en Karimabad. Geniet van de bazaars in Rawalpindi en Peshawar. Tijdens de Zijderoute Pakistan China rondreis volg je de Oude Zijderoute en eindig je uiteindelijk in Beijing. Bij de Pakistan Xinjiang Natuurreis (in ontwikkeling) geniet je tot Kashgar van ruige bergen met besneeuwde bergtoppen waarna je dwars door de Taklamakan Woestijn reist, de Duku weg overwint en uiteindelijk aankomt bij de graslanden van Narat en Kalajun.
De Kalashi in Pakistan​
Met onze groepsrondreizen bezoek het Chilam Joshi festival en het Phoo Festival van de Kalashi. Om onze groepsreizen in een wat breder perspectief te plaatsen, vind je hieronder een korte beschrijving wie de Kalashi zijn en welke festivals zij organiseren.
De Kalashi in de Kalash Vallei
Tijdens je reis breng je een bezoek aan een festival van de Kalashi. Dit zal één van de hoogtepunten worden!
Het is enigszins onduidelijk waar dit bedreigde volk oorspronkelijk vandaan komt. De laatste inzichten na een DNA onderzoek geven aan dat zij afstammelingen zijn van de troepen van Alexander de Grote (4de eeuw v. Chr.).
Na de komst van de Islam in de 14de eeuw zijn de meeste Kalash - gedwongen of vrijwillig door huwelijk - moslim geworden.
​
In de Kalash Vallei wonen nu nog maar 3.800 Kalashi die nog vasthouden aan hun eeuwenoude gebruiken. Ook spreken zij hun eigen taal.
Deze vallei wordt onderverdeeld in de Bumburet, Rumbur en Birir Vallei waarbij de eerste de meeste inwoners (en ook hotels) heeft.
De Kalash Vallei is bereikbaar vanuit Ayun waar een slechte weg je in twee uur naar de geïsoleerde vallei brengt. Een landcruiser is dan ook noodzakelijk.​
Culturele identiteit van de Kalashi
​Het mag duidelijk zijn dat de Kalashi cultuur sterk afwijkt van de meerderheid van de nabij wonende moslims.
Door hun geïsoleerde locatie hebben zij deze cultuur echter kunnen behouden. Nu zij steeds meer in aanraking komen met de wereld buiten hun vallei – bijvoorbeeld om een vervolgopleiding te doen - is het afwachten wat dit gaat betekenen.
Ook beschouwen moslims de Kalashi als ongelovigen (‘kafirs’) die bekeerd moeten worden tot de islam. Dit gaat soms gepaard met het schenden van graven en ander geweld.
Culturele gebruiken van de Kalashi
Mannen en vrouwen gaan bijvoorbeeld veel losser met elkaar om dan de moslimbevolking. Ook mogen zij alcohol drinken wat tegenwoordig leidt tot problemen bij vooral de mannelijke bevolking.
​
Vrouwen en meisjes trekken zich nog steeds verplicht terug in ‘bashaleni’ (een gebouw in het dorp) tijdens hun menstruatie totdat zij weer ‘rein’ zijn. Ook vinden de bevallingen plaats in dit huis.
Schaking vindt regelmatig plaats, ook bij getrouwde vrouwen, waarbij haar nieuwe echtgenoot de dubbele bruidsschat moet betalen aan haar oude echtgenoot.
Begrafenisritueel en traditionele kleding
De Kalashi begraven hun doden niet. In het verleden werd het lichaam in de open kist gelegd en overgegeven aan de natuur. Familieleden bezochten de begraafplaats niet meer. Nog steeds kun je een bezoek brengen aan een oude begraafplaats waar dit gepraktiseerd werd. Tegenwoordig worden de doden meer begraven, ook al omdat schendingen van graven en diefstal plaatsvond.
​
In de dorpen dragen m.n. vrouwen nog hun traditionele kleding. Hun zwarte kleding is deels versierd met borduurwerk in felle kleuren en ook hun hoofdbedekking volgt deze lijn. De mannen dragen veel minder onderscheidende kleding maar tijdens de festivals grijpen zij ook terug op hun traditie.
​
Muziek en dans staat bij de Kalashi centraal. Dit gebeurt bij bruiloften maar ook bij begrafenissen. In beide gevallen wordt gemusiceerd en gedanst waarbij een buitenstaander de verschillen bijna niet opmerkt. Tijdens de festivals vormt dit samenzijn het hoogtepunt.
​
De Kalash zijn animistisch en aanbidden hun voorouders. Sjamanen spelen nog steeds een grote rol.
Festivals van de Kalashi
De Kalashi zijn o.a. bekend om de vier festivals die zij houden in de Kalash Vallei. Naar twee van deze festivals in mei en oktober zullen wij een reis organiseren.
De festivals in augustus en december worden niet aangeboden omdat de kans op slecht weer te groot is.
​
Het is belangrijk om je te realiseren dat de festivals ook door veel Pakistanen bezocht worden, dat de weg tussen de valleien slecht is resulterend in lange reistijden en dat het aantal hotels beperkt is. Vroeg je reis boeken is daarom belangrijk.
Chilam Joshi Festival en Uchal Festival
Chilam Joshi Festival (13 t/m 16 mei 2026)
​
Dit lentefeest wordt gehouden in de drie subvalleien van de Kalash Vallei, namelijk in Bumburet, Rumbur en Birir. Iedere dag is er in één vallei een feest dat gevierd wordt met muziek en dans.
Tien dagen voor het festival wordt melk opgeslagen en op de eerste dag van het festival wordt de resulterende alcoholische drank uitgedeeld aan de feestvierders.
De Kalash bidden voor een goede oogst en een veilig jaar. Tegelijkertijd is dit het moment om opzoek te gaan naar een partner.
​
Uchal Festival (20 t/m 22 augustus 2026)
​
Dit zomerfestival wordt gehouden om het binnenhalen van de oogst te vieren. Geen alcohol maar botermelk en kaas staat centraal.
In een optocht gaat men naar een hoger gelegen plein in het dorp Balangkuru waar het festival begint met een nacht van muziek en dans. Daarna komen de andere valleien aan de beurt.
Phoo Festival en Choimus Festival
Phoo Festival (15 oktober 2026)
​
Dit festival wordt alleen gehouden in de Birir Vallei ter gelegenheid van de aftrap van de oogst van walnoten en druiven. Tot deze datum mochten deze vruchten niet geoogst worden.
De traditie schrijft voor dat de Grok Kalash, de oudste bewoner van de vallei, de eerste druiven plukt waarna de oogst mag beginnen. Met dans en muziek vieren de Kalash dit moment.
​
Choimus Festival (15 t/m 22 december 2026)
​
Dit winterfestival kijkt vooruit en de Kalash vragen om welvaart in het nieuwe jaar. Rituelen worden gehouden om het dorp van ‘slechte smetten’ te ontdoen.
Omdat het spotten van vossen een goed teken is, gaan de inwoners op zoek naar dit dier.
Bewoners uit andere dorpen komen naar het centrale plein (‘Charsue’) om te dansen tot laat in de nacht. Alcohol helpt hierbij.
De dorpsoudsten wachten zonsopgang af op een bergtop en slachten dan een geit ter ere van hun godin (‘Jastak’) en het bloed wordt verspreid in de Jastarkhan Tempel.
