Reis naar het Onbekende !
Achtergrondinformatie Turkmenistan
Een rondreis door Turkmenistan is een bijzondere ervaring. Door de grote olie- en gasvoorraden is het land rijk. De opbrengsten worden voornamelijk geïnvesteerd in de hoofdstad Ashgabat. Buiten de hoofdstad ben je in Centraal-Azië waar je door de immense Karakum Woestijn reist en oude Zijderoute steden bezoekt als Merv, Nisa en Kunya Urgench. Minstens zo fascinerend is de persoonlijkheidscultus rondomde eerste president Niazov die zelfs een maand naar zich liet noemen. Zelfstandig rondreizen wordt niet gewaardeerd; strenge visumregels en een verplichte lokale gids moeten de buitenlandse reizigers in toom houden.
Reis langs UNESCO Werelderfgoed en door de Karakum Woestijn
Turkmenistan is een land in Centraal-Azië dat grenst aan Kazachstan in het noordwesten, Oezbekistan in het noorden en oosten, Afghanistan in het zuidoosten, Iran in het zuiden, en de Kaspische Zee in het westen.
Het grootste deel van het land wordt bedekt door de Karakum Woestijn, één van de droogste woestijnen ter wereld.
De belangrijke steden zijn Ashgabat (de hoofdstad), Mary, Türkmenbashy en Dashoguz. Deze steden bezoek je ook tijdens je reis door Turkmenistan.
​
Het land heeft ca. 6.5 miljoen inwoners en is respectievelijk bijna 12 en 16 groter dan Nederland en België.
Economie Turkmenistan
Turkmenistan beschikt over immense voorraden aardgas en olie en heeft daarom alles in zich om een rijk en welvarend land te worden. Katoenproductie is een andere belangrijke sector.
Ondanks deze natuurlijke rijkdommen blijft de economie onderontwikkeld. Isolatie en inefficiënt beleid eisen hun tol.
Toerisme wordt beperkt door strikte visumvereisten en een verplichte lokale gids tijdens de hele reis.
Geschiedenis Turkmenistan
Turkmenistan was eerst een belangrijk deel van de Oude Zijderoute en huisvestte oude beschavingen zoals die in Merv, een van de grootste steden ter wereld in de middeleeuwen. Niet voor niets zijn de ruïnes nu opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst. Turkmenistan maakte daarna deel uit van de Sovjet-Unie tussen 1924 tot 1991.
​
Na het uitroepen van de onafhankelijkheid werd Saparmurat Niyazov de eerste president. Hij regeerde het land, creëerde een enorme persoonlijkheidscultus en noemde zichzelf TürkmenbaÅŸy ('leider van alle Turkmenen'). Zijn beleid draaide om hemzelf en zijn ideologie. Hij liet monumenten, standbeelden en gebouwen naar zichzelf noemen. Hij schreef een boek, de Ruhnama ('Boek van de Ziel'), dat een mix van geschiedenis, moraalleer en politieke doctrine was. Het lezen van de Ruhnama was verplicht op scholen en universiteiten.
​
In 2006 volgde Gurbanguly Berdimuhamedow hem op en regeerde op vergelijkbare wijze. Wel draaide hij sommige van Niyazovs extreme maatregelen terug. In 2022 droeg hij de macht over aan zijn zoon, Serdar Berdimuhamedow, waarmee een dynastie lijkt te zijn ontstaan.
​
Turkmenistan is dus officieel een presidentiële republiek maar in de praktijk een autocratie. Turkmenistan is nu een van de meest gesloten landen ter wereld.
Cultuur Turkmenistan
De officiële taal is Turkmen, en de meerderheid van de bevolking is etnisch Turkmen. Russisch wordt nog steeds veel gesproken. De meeste inwoners zijn moslim (voornamelijk soennitisch).
Het land heeft een rijke traditie van tapijten weven, muziek en alles wat met paarden te maken heeft. Het in Turkmenistan voorkomende Akhal-Teke-paard is één van de oudste en mooiste paardenrassen ter wereld en het symbool van nationale trots. Het paard wordt geprezen om zijn snelheid, uithoudingsvermogen en glanzende vacht.
De handgeweven tapijten van Turkmenistan staan bekend om hun kwaliteit en complexe patronen. Het Turkmen Tapijtmuseum in Ashgabat toont enkele van de grootste en meest indrukwekkende tapijten ter wereld.
